با حذف منظره‌یاب اپتیکی، به دوربین‌های بدون آینه (Mirrorless) می‌رسیم. این دوربین‌ها بدون قابلیت منظره‌یابی اپتیکی عمل می‌کنند، که به طور مستقیم تصاویر را روی سنسور دوربین نشان می‌دهند. این ویژگی باعث کاهش وزن و حجم دوربین‌های بدون آینه شده است.

در دوربین‌های بدون آینه، شما می‌توانید از بدنه‌های با نسبت بزرگنمایی (Crop) یا فول فریم (Full Frame) استفاده کنید. در حال حاضر، Sony A7RIII یکی از بهترین دوربین‌های بدون آینه فول فریم است. نیکون و سونی هر کدام بدنه‌های خاص خود را در دوربین‌های بدون آینه تولید می‌کنند.

لنزهای استفاده شده در این دوربین‌ها نیز قابل تعویض هستند، اما به دلیل نسبتاً جدید بودن این فناوری، ممکن است گزینه‌های کمتری نسبت به دوربین‌های DSLR موجود باشند. با این حال، دوربین‌های بدون آینه همانند DSLR قابلیت ثبت تصاویر با فرمت RAW را دارند.

به طور کلی، انتخاب بین دوربین DSLR و بدون آینه بستگی به نیازها و ترجیحات شما دارد. هر دو نوع دوربین ویژگی‌ها و قابلیت‌های خاص خود را دارند و بر اساس نیازهای عکاسی و استفاده شما می‌توانید تصمیم بگیرید.

 

دوربین‌های Point and Shoot (نقطه و شوت) نوعی از دوربین‌های کامپکت هستند که برای عکاسی روزمره و ساده طراحی شده‌اند. این دوربین‌ها به صورت خودکار عمل می‌کنند و کاربرانی که علاقه زیادی به تنظیمات پیچیده عکاسی ندارند را هدف قرار می‌دهند.

دوربین‌های Point and Shoot دارای لنز ثابت هستند که برای شرایط عمومی عکاسی بهینه شده‌اند. آنها اغلب دارای فواصل کانونی متغیر نیستند و معمولاً تمرکزشان بر ثبت خاطرات روزمره و عکس‌های خانوادگی است.

این دوربین‌ها دارای تنظیمات خودکار برای فوکوس، تعادل رنگ و سرعت شاتر هستند. این امر به کاربران اجازه می‌دهد تا با فشار دادن دکمه عکاسی، به سرعت و بدون نیاز به تنظیمات پیچیده تصویر بگیرند.

دوربین‌های Point and Shoot عموماً تصاویر را در فرمت JPEG ذخیره می‌کنند که برای استفاده روزمره و به اشتراک گذاری سریع مناسب است. در برخی از مدل‌ها، ممکن است قابلیت ضبط ویدئو نیز وجود داشته باشد.

این دوربین‌ها معمولاً از باطری‌های سفارشی یا شارژی استفاده می‌کنند. باطری‌هایی که در این دوربین‌ها استفاده می‌شوند، معمولاً برای مدت زمان طولانی‌تری در حالت آماده به کار هستند.

دوربین‌های Point and Shoot به دلیل سبکی و سادگی استفاده، مناسب برای افرادی هستند که به طور عمده به عکاسی علاقه ندارند و به دنبال دوربینی ساده برای ثبت خاطرات روزمره و خانوادگی هستند. این دوربین‌ها اغلب اندازه کوچکی دارند و به راحتی قابل حمل در جیب یا کیف شخصی هستند.

 

گوشی‌های هوشمند امروزه دارای دوربین‌های خوبی هستند و بسیاری از افراد از این دوربین‌ها برای عکاسی استفاده می‌کنند. با پیشرفت فناوری در زمینه عکاسی موبایل، تعداد لنزها و امکانات عکاسی در گوشی‌های هوشمند نیز افزایش یافته است.

در گذشته از دوربین‌های با فرمت مدیوم و فیلم ۱۲۰ میلی‌متری استفاده می‌شد. در عصر دیجیتال، تولید کنندگان محدودی هنوز به تولید دوربین‌های مدیوم ادامه می‌دهند. این دوربین‌ها از سنسورهای بزرگتر و قیمت بالاتری برخوردارند که باعث بهبود کیفیت تصاویر شده است.

اگر به دنبال تصاویر با کیفیت بسیار بالا هستید، دوربین‌های مدیوم می‌توانند گزینه مناسبی باشند. سنسور بزرگتر این دوربین‌ها به شما امکان می‌دهد جزئیات بیشتری در تصاویرتان ضبط کنید و کیفیت بالایی را به دست آورید. به خاطر سنسور بزرگ، این دوربین‌ها نسبت به دوربین‌های DSLR کمی سنگین‌تر هستند، اما این وزن بیشتر به دلیل قابلیت‌ها و کیفیت تصاویر بهبود یافته تر است.

Hasselblad یکی از برندهای معروف در تولید دوربین‌های مدیوم است. همچنین، فوجی و پنتاکس نیز برندهای دیگری هستند که در این حوزه فعالیت می‌کنند. این برندها دوربین‌هایی با قابلیت‌ها و عملکرد برجسته ارائه می‌دهند و برای عکاسی در حوزه‌هایی مانند فشن بسیار مناسب هستند.

بنابراین، اگر به دنبال دوربینی با کیفیت بسیار بالا و توانایی‌های حرفه‌ای هستید، دوربین‌های مدیوم می‌توانند گزینه مناسبی باشند. البته، قبل از خرید، بهتر است نیازها و بودجه خود را به دقت بررسی کنید و با توجه به این موارد، دوربین مناسبی را انتخاب کنید.

دوربین های فیلم خور

دوربین‌های عکاسی از حلقه‌های فیلم شروع به توسعه و استفاده کردند. در اوایل عصر عکاسی، این دوربین‌ها برای ثبت تصاویر از فیلم‌های حساس استفاده می‌کردند. با گذشت زمان و پیشرفت فناوری، سنسورهای دیجیتال و کارت‌های حافظه جایگزین فیلم‌های قدیمی شدند.

بخش ISO در دوربین‌های دیجیتال نقش معادلی با فیلم‌های قدیمی را ایفا می‌کند. این پارامتر نشان دهنده حساسیت سنسور دوربین به نور است. می‌توانید ISO را تنظیم کنید تا کنتراست، سطح نویز و کیفیت کلی تصویر را تنظیم کنید.

در دوربین‌های فیلمی، سرعت شاتر و دیافراگم (Aperture) با استفاده از حلقه‌های فیلم قابل تنظیم بودند. سرعت شاتر نشانگر زمانی است که شاتر باز می‌ماند و نور وارد دوربین می‌شود. دیافراگم نیز میزان نوری است که از طریق لنز وارد دوربین می‌شود و اندازه دیافراگم تعیین کننده عمق میدان (DOF) تصویر است.

در حال حاضر بسیاری از کارخانه‌های تولید کننده دوربین‌های عکاسی فیلم خور دیگر تولید این نوع دوربین را متوقف کرده‌اند. این اتفاق به دلیل کاهش تقاضا برای دوربین‌های فیلمی و رشد روزافزون تکنولوژی دیجیتال در عکاسی رخ داده است. دوربین‌های دیجیتال به علت پیشرفت‌های فناوری، امکانات بیشتر، قابلیت‌های پیشرفته‌تر و راحتی کار با آنها را به عکاسان ارائه می‌دهند.

دوربین‌های پولاروید، یا همان دوربین‌های فوری، قابلیت چاپ عکس بلافاصله پس از گرفتن آن را داشتند. شرکت Polaroid یکی از شرکت‌هایی بود که این نوع دوربین‌ها را به بازار عرضه کرد و به همین دلیل آنها به عنوان “پولاروید” شناخته می‌شوند.

نسل اولیه این دوربین‌ها از فیلم استفاده می‌کردند و پس از گرفتن عکس، فیلم توسط دستگاه داخلی دوربین پردازش می‌شد و پرینت کاغذی از آن تولید می‌شد. به همین دلیل، عکس‌های گرفته شده با دوربین‌های پولاروید می‌توانستند بلافاصله به دست بیایند.

علاوه بر شرکت Polaroid، شرکت‌های دیگری نیز به تولید دوربین‌های فوری روی آورده‌اند. بعضی از این شرکت‌ها شامل کوداک و فوجی فیلم هستند. این شرکت‌ها نیز مدل‌های مختلفی از دوربین‌های پولاروید و دوربین‌های فوری تولید کرده‌اند.

در حوزه فیلم‌سازی حرفه‌ای، دوربین‌های مختلفی وجود دارند که برای ضبط ویدئو با کیفیت‌های مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرند. برخی از دوربین‌های معروف و پراستفاده در این حوزه عبارتند از Blackmagic Design URSA Mini Pro 4.6k و Canon EOS C100 Mark II و Sony PXW-Z150 4k XDCAM.

این فقط مثالی از دوربین‌های حرفه‌ای است که در صنعت فیلم‌سازی استفاده می‌شوند و در دسته‌بندی‌ها و مدل‌های مختلف دیگر نیز وجود دارند. این دوربین‌ها معمولاً قابلیت‌های پیشرفته‌ای مانند کنترل دستی بر روی تنظیمات تصویر، حالت‌های فیلمبرداری متنوع، ورودی و خروجی‌های صوتی و توانایی ضبط در فرمت‌های مختلف را دارا هستند.